GÜNLERDEN HÜZÜN


Bugün günlerden hüzün
Saati kurma olduğu gibi kalsın
Gönül limanından gemiler kalksın
Sevdiklerini bir bir uğurla yâdı kalsın

Efkârdan çileden düşer yüzün
Hüzne teşne olur her akşam vakti
Her yaz mevsiminde bir güz yaşarsın
Dalına kırağı biner solar benzin

İki kolunla bir bedeni saramazsın
İkisi de kopar dalından çâresizce
Yeşilin küstüğü bir ağaç gibi
Her mevsim kuru kalırsın

Hayat öyle yorar ki bilemezsin
Hâtıraların eli düşmez yakandan
Yapışır da bırakmaz hakkını ister
Git başımdan diyemez küssün istemezsin

Bastığı toprağı çöl olmuş
Kaynağında suyu kurumuş
Dalına hasret binmiş bir beden
Dilerim bir dostun yüreğinde nefeslensin

Yüzünü yüzün bilen öyle bir cânın olsun
İftarda su niyetine beklesin seni
Her geçen gün eskir cânım
Eskimeyen gönüllere günlere uzan

11 Temmuz 2016, Ankara


içindekiler    üst    geri    ileri