ŞİİR

Ece Ersoy   







"Dum spiro, spero"


1

-Kuru dallara gümüş damla asan-
göğsü yüklü bulut, bu yağmur; benim.
Bir şehrin avuçları içinde; yedi iklim rayihası, yedi eşit insan soluğundan geldim.


2

Toprağı besleyen merhamet; sakla göğsünde tohumları, sevincinden yarat.
Göğsümde dolanan nehir : gücünü ver bana.


3

Yedi iklim adına:
Selam olsun ey suların gücü,
övgülerim senin üzerinedir!
Çocuk ve kadınların sıyrıklarından akan bu kanı seyrelt.
Su zerrecikleriyle dölle saklı meyveleri,
-duası tohum olan- tarlaları yeşert.


4

Bütün topraklar adına buradayım
"Nefes aldığım sürece umut ediyorum."

Dokuz kat gök, yerin yüzü adına; bu gök kubbenin altında diliyorum derinden, derime gömüleni.

'Çıksın artık ok yaydan.'
 

içindekiler    üst    geri    ileri        




  7