“işte gidiyorum çeşm-i siyahım`a değil
göz hizasında dur, dudağını kabul ediyorum
belki bir daha karşılaşmayız seninle
tuzlu suların değdikçe hatıralara
göğe bakıp yutkunacağım adını ak deniz...
dökülen bir ömrüm var
yaprak yaprak bırakıyorum dalları
güzelliklerden düşüyorum çirkinliklere
yoruldum şu dünyanın curcunasından
tanrı oyuncağı olmadan yeniden yarat,
yeniden doğur, onca acıdan sonra beni...
