Yalnız değildi yalnızlığım
Gittiğim her yere götürdüm
Yazdığım her yere
Bahçesi vardı yüreğimin
Ağaçları yüzyıllık çınar
Ve çocukluğumdan kalma bir söğüt
Şurada
Irmağın üstüne sarkmış
İnancı ve imanıyla
O ağlayan ağaç
Kökleriyle halen beni sınar
Terk edilmiş kıyıda
Derin girdabın olduğu yerde
Ufalana ufalana dağılırken yalnızlığım
Her yerdeydim
Her şeyde
Kendimde
Her şeyler…
Çok acayip şeyler
Şiirimi edindiler
Beni bana hiç sormadılar
Yetindiler
Yatay bir işarettim
Yokluk içinde sonsuzu yansıtan
Bir ışık olduğuma değindiler
Göğün varlığında
Kaybolurken dizelerim
Kendilerinden ne kadar da emindiler
