ŞİİR

Ebru Dural  







Doğum Sancısı


Yakarak denizi ve soyarak onca bulutu
Şafağın gizemli karanlığından
Doğdu dünyanın tahtına
Nice can taşıyanın akıp giden bahtına

Derken süzüldü bir kuş
İnceden bir iz…
Kanadına dolanan ipi çekiverdi
Kader ağından

Kim bilir
Kanatlanmıştı belki
Bir meczubun gönül bağından

Hani o sabah
Dünya tahtı lütfedilmişlerin
Uyandığı düşsel bunalımdan


içindekiler    üst    geri    ileri   




 24