ŞİİR

Berivan Kaya  







Kalbini Suya Bırak

                              
          umursuyor ama döneniyor
                                          çırpınıyor ama solukluyor
                                                   deniz yoruluyor

çıkamıyor sal'ına vara yoğa dönmüyor
su kaplumbağasına bakılsa
güneş bulutun içindeyken su güzeldir çırpınmaya

ağaçların ongun gövdeleri suya kalplerini bırakırken
atışları en dipte duyabilir balıklar
sen kalbini eline al
yorulma söyleni dinlemeye fecrini sök şehirden yavaşça
yenilsin biraz yer yüzü
yenilsin bataklıklar, çöl ağızları
kendini yoksun saymayan kartal yenilsin

suya bırak kalbini sen balıklara inan...

bir fecir fitili daha geceye ömrünü ateşledi
barut izlerini sürdü umutla suyun yordamı
fakat ömrüm! boş orası
kent uyuyor kül kül, cevherler saflaşıyor
açlık ve aşk uyandıracak!

hayallerini renkleme kimsenin
değerine dönmek isteyenler kızgın ekinlerinden geçerken
toplu su gibi davranıp,
soğurmayı biliyorum kan kan varlaşmayı, bir krizalitin dağarcığını duy
yanıma uzan damarlanışı göster: uçuşun aklını...


dizin    üst    geri    ileri  

 



  9  

 SÜJE  /  otuz ikinci sayı