Akşamdan az önce,
Bulutlar alçaldı Prag şehrinde.
Slavya kahvesinde ağır adımlarla yürüyen bir şiir,
Köşede bir imbik
Adımlar adımlara karışık.
Neruda, Sartre
Mavi gözlü şiirle laflamakta. ..
Bildiğiniz laflardan değil,
Hâlâ bilemediklerinizden.
Koyunlardan şikayet ta Orfolesten duyulmuş.
Bir kadın altın rengi sayılar dolduruyor köşedeki imbiğe.
Simya bir kadına emanet
Nazım bir kadına...
Allaha emanet yaşıyor hürriyet.
Odunlar acı içinde yanarken,
Sınanıyor, Pablo'nun fırınında ekmekler.
Sobanın üstünde kaynayan su.
Dışarıda ciddi adamlar,
Ellerinde ilmekten yapılmış kepçe
Bir kazanın başındalar.
İliklere işledi de soğuk
Söndüremedi.
Ne içeride yanan yüreği,
Ne, dışarıda yanan kazanın al evini.
Dışarıda onların kırmızısı yangın.
İçeride mavi rüzgardan akan kanın.
Slavya kahvesinde bir çekiçle çivilendi Nazım.
Hâlâ nefesi vitava sularında akarken
Martılar iç çeker,
Aryalar söyleyen kör bir adamın omuzlarında.
Ben güneşle eriyen bir kar tanesine tutunmuşum,
Şarl köprüsünü bekleyen heykellerin yanıbaşında.
Ey! Orfoles'in mimarı nerede kaldın?
Geç kaldın.
