rengarenkti kuşların. su içerdi avucumdan
gece dallar filizlenir. gündüz uykusu kaçmış trenler.
fısıltısı ağaçların . köpek öldüren o rüzgar.
estikçe esiyor da son nefesi köpekler.
estikçe kesiyor da damarlarım olmasa.
gece. jilet. bizim çocuklar. çaaaaak !
sırtımızdan aşağıya sallanırsan patika
sola doğru o yaradan dik çıkarsan nehirler.
yolların da yorulduğu geçmek bilmez o saat
çatladı çatlayacak at. kırbaç. şaaaak!
dublörü ölü doğmuş. unutulmuş bi replik.
o son fırça darbesinde makyajını arayan yüz.
iki ünlem arasında bir virgülün tiradı :
çocuklaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaarrrr kaaaaçççç!
göğsümdeki kanatlar! bitti bitiyor söz.
penceremiz tıklayan fotoğrafın şiiri.
o şiirin suya düşen çöplükteki gözleri
yırtılıp atılması unutulmuş bir hayat
neresinden bakılsa o gün yine bu gündür.
içten içe yanması yakılması o filmin.
yanık yanık sarayların paslı demir kapısı
girer girmez karşınızda ağlayan o palyaço
terzilerin dudağında yaşar iken eskiden
tam kalbimin üzerinde dolaşıyor o iğne.
iç cebimde o çınarın gölgesini taşırdım .
sen hep yaz olurdun sonunda. ilk.
saçlarında gezdirirdin. kırmızı bir kelebek.
senin göğün kuşlardan. benimki hep sombahar.
