ŞİİR

Serap Düşlem   







AMAK-I HAYAL


Gönlüm mülteci benim
Suretim tutsak.

Köksüzüm bozkırında dünyanın

Şeytanlar atışır ıslık ıslık
rüzgarlar sevişir kimse bilmez
savrulan bir kara çalıyım
Yırtılmış
Kan Revan
Paramparça

Militanlar dolaşır damarlarımda
Ramak kala tükenirim bir yıkılışa
Doğuşlarım ölüdür çoktan
Oysa bir kedi gibi uysal
Sokulabilirim bahar dallarına

Tükenir geri sayımlar
füzyonlar filizlenir hücre hücre
Yarılanmaz yarılır acılarım
Tümlenir taşa taşa
Ansızın
Yersiz yolsuz sokaksız
Bilip bilmediğim ne varsa
Yok etmek anıdır
Yok etmek kendini

Durur mu zaman atları
Biter mi çile
Sürerler bedenimi boydan boya
Tunç ekip demir biçerler
Devinir içyüzü gezegenimin
Kırılır fayları
Kıtalar sürtünür gıcırdayarak
Dönüşür büyür küçülür
Uzak düşer sevdalı menekşeler okyanuslar doldurur uzaklıklarımı
Ortasında bir başına
Dümensiz bayraksız yelkensiz bir gemi
Çıkarım yolculuklara
Ne Yenidir ne eski.

Kurulur saatler baştan
Düşer kalp atışları gibi
Damla damla ömrümün tiktakları

Milyon tane patlar ve yıkılır içim.
Kimse bilmez.

Dedim ya
Gönlüm mülteci benim
Suretim tutsak.

Köksüzüm bozkırında dünyanın...



dizin    üst    geri    ileri  

 



 28 

 SÜJE  /  Serap Düşlem  /  yirmi beş ocak iki bin on yedi   / 20