ERGİNLEME TÖRENİ


Ağrıyı bildim
Tenimde krallıklar yürüdü, karartma geceleri
Klanına kinlenen totemcikler
Buyurgan işkence aletlerinden yapılma öpücük sesleri


Çok ayıp bir romanın orta sayfalarından
Boy atardı İstanbul
İkliminde aziz solgunluğu
Ayracımı tam ortasına mıhlardım


Ters dönmüş böcek telaşındaydı yollar
Serinlik biriktirip ateşin ortasında
Uykusunu kiralayan bir kedinin gözlerinde konaklardım


Hiç olmadık bir dize miydi insan
Sönünce şehrin sokak lambaları
Kusurunun çarkına okuyan silgidendi hayat


Ağrı geçimsizdi ne de olsa
Akasyanın iliklenip göbek bağına
Sapkın suların damarlarında yürüyüşe çıkardım


Bendim o, çekilenlerin geride bıraktığı silahın utancı
Dünyanın çıkan çivisini cebimde sakladım


dizin    üst    geri    ileri