kekeme diyalog ı

hiç tatmadığımız renkleriyle
terk ettiler tek katlı konaklarını
yollarını şehrimizin alıp gittiler

-kapılar açıldı uçurumlara

nereye ekiliydi ilk kelimemiz
manasız zoraki ilk kelimemiz

-antika hıçkırıklar yutuyordu boğazımızı

yıkılırdı saat kuleleri zamansız
gözlerimiz eşlik ederdi sarı şarkılara

-hiç duyulmazdı ağızlarımızdan

dokunsak bir adımdı duraklar
duraklardı bir adım dokunsak

-oysa suskunluğumuz taştı göz kapaklarımızdan






kekeme diyalog ıı

resimlere mi bakıyorsunuz bayan?
- hayır sadece fırça izlerine

elleriniz hep böyle bilemez mi nerede durması gerektiğini?
- ellerim gözlerimin misafiridir

gölgeler değip değip geçer mi gözlerinizden
- üstsüz arabalar değil bir tren vagonu gibi

size baka baka beni mi geçer bilemedim
- her görünüş bir gölgeyi büyüttü fark etmedim

hep aynı şekilde mi acır canınız yağmurlarda
- her yağmur damlası farklı bir iz bıraktı oysa







kekeme diyalog ııı

ay o kadar küçüldü ki gözümde unuttum yaşımı
- bu şehirde herkes hızla ezmekteydi gölgesini

üstelik doğum tarihimi hiç söylememiştim kendime
- otobüslerin camlarında saklanmış düşler büyürdü

herkes ilk adımı sorardı tanışmalarda oysa iki heceydi annem
- biletsiz giremezsiniz camlarımıza “lütfen kartınızı gösteriniz”

dokuz gece doğurup doğurup boyamıştı boşluklarımı
- iki ayağınız yeterdi burada kapıların kapanmasına

ayrılıklarını büyütmüştü dizlerinde, acılarını en büyüğün
- başka bir düşe kadar perdeler inmiştir gözlerinize



dizin    üst    geri    ileri