ŞİİR

Adil Başoğul  





 

ASTERİA


Buğulu bir akşamdı
Ve büyülü bir rüyaydın sen
Kaç milyon yıllık yol aldın
Ve kaç hayatı kurtardın

Sen ki merhametin tanrıçası
Ve sen ki asaletin timsalisin

Seni seviyorum Asteria
Ve seni seviyorum papatya

Sen Asteria yıldızlara yükselen
Ve yıldızlardan g-özsuyu Dünya'ya düşen
Sen papatyasın
Şimdi baharı müjdeleyen

Sana küsmüyorum Asteria
Ve sana kızmıyorum papatya

Senin de beni sevdiğini biliyorum Asteria
Sende ister seviyor çıksın
İster sevmiyor çıksın
Beni sevdiğini biliyorum papatya

Günebakan çiçeği açacak şarkımın uçlarında
Büyülü ve buğulu akşamlarımda
Bakışlarımda doğacak hasret doruklarımda
Asteria
Ve sen hüzünlü papatya

Çökerken akşam yağmur tanelerine
"Şifâü'l kulub likaü'l mâhbub"
Sarı saçlarına yârin
O aşk gözlerinden
Gurbette o garip evlerine
Sen yine yoksun Asteria

Buğulu bir akşamda seni bekler insanlık...


içindekiler    üst    geri    ileri   




 35