ŞİİR

Serkan Atay   







İki Fedai


Çak kibriti
Yak
Avucunda sakla
Sönmesin ateşi
Son çöpümüz bu
Tutuştur ne varsa
Önce kitaplarımızdan başla
Okuyamadıklarımızdan
Sonra beni sarsın sarı sıcak
Ben de seni
Biz olalım
Duman olalım,
Uçalım beraber.
Göğe doğru
Maviye,
En maviye.
Güneşin eteğinde
Ya da ayın siyah tuvaletinde...

Ha!
Lakin asıl hedefimiz kale
Unutma!
Biz sadece fedaiyiz
Tutunamayan iki fedai.
Birimiz düşler ülkesinin vatandaşı,
Birimiz de düşman ülke gerçekistanın.
Birimiz marstan,
Birimiz dünyadan
Biraz batı, biraz doğu
Biraz şeker, biraz tuz
Gibi...

İkimiz de mutsuzuz.
İkimiz de ötekiyiz olduğumuz yerlerde
Bunu da mı tanrı istiyor?
Sen de mi bilmiyorsun?
Hayret!
Her neyse işte
Hadi
Vakti geldi.
Her şeye inat.
At şu kibriti de tutuşalım artık,
Yok olalım.
El ele, karışarak
Yok olalım.
Yok...
yo...
y...

dizin    üst    geri    ileri  

 



 19 

 SÜJE  /  Serkan Atay  /  yirmi beş mayıs iki bin on altı   / 16