ŞİİR

Umut Korcan   







UYAN ARTIK


Sen gidince de burada olursun
Kokunu bulurum unutkan yanından bakiye
Makyajsız ve traşsız kadınların duruşundaki o esrarlı başkalık
Bedenlerine olan o hakim farkındalık
Yapışkan bakışlar yakışmıyor ve yatıştırmıyor bu saf duruşları

İçinden geçtim adamlık düğümlerinin
İğdiş bir ruhun belki daha soyludur dile gelişleri
Tüy biriktiriyor dilim
Avlak erkeklerin avanak sohbetlerinden yolunmuş
Yine dağılıyorum bir şiirime daha üşüşen akışlarda
Dağlasam böyle zamanlarda gözümü
Hak ettiğim karanlığa varamam yine de

Üz şimdi özünü, aitliğine veryansın ederek
Uzun sürecek ve dinmeyecek bir acı tasarla, kahra düşürmeyecek
Makyaj ve traş!
Nasıl da sevimsiz görünüyorlar bu dizilişte
Ve cümlelerim yeni tikler yaratıyor sancıtan şarkı nakaratı gibi
Spekülatif olanla efsane olan arasındaki o hakiki farkta anlatıldığı gibi
Soyuttur yangınım
Çünkü soyunarak kazandım geleceğimi kadının tahvilden sayıldığı yerlerde
Bu fasılda, soygun girişimidir gün aşırı ruhundan bedenine varmak için denediğim her yol
Bil ki,
Sen gidince de burada olursun...
Kokunu bulurum, unutkan yanından bakiye

Uyan artık
Uzaklaşma gereksiz rüyalarda

Sevdiğin esmer, mermerden bir kabindedir
“Arzularının dokunamayacağı
Ağlayışlarının oluşturduğu sızıntının kavuşamayacağı..."
Kovdun ya şimdi beni
Bu gitme demekti

Sevdin ya şimdi beni
Bu öldüm demekti
Acıyı tam olarak anlatamaz bir kadın
Çünkü acının anılaşmayacak yanlarını fark eder

Gece ne zaman soğukla yüklense
Bakışım, akışım
Tinim, inimdir…


dizin    üst    geri    ileri  


 



 15 

 SÜJE  /  Umut Korcan  /  yirmi beş mayıs iki bin on altı  / 16