Gecenin ak yüzü düştü üzerime gülümseyerek
Yaşamın tek düzeliğinden kurtulup uyandı ruhum
Korkmuyordum artık kendini aşmamış olanlardan
Öykünmekteydi ay yanıp sönen güneşin ışıklarına
Kendisiyle dertleşiyordu doğa
Her bir başak tanesinden çıkıp tarlalara
Uzanan ve her bir harfin şairler tarafından mısralara
Dökülüp özümsendiği gibi
Haykırdım şiirlere ve şairlere
İçten içe yenilenen kişiliğimdeki dik duruşum
Ve onurumla ayakta durmanın gerekliliğini
Ödemeliydim insanca yaşamının bedelini
Öncüydüm onlarla birlikte adım adım ilerleyen karıncalar örneği
Kendim olmayı başardım sonunda
İnsansız bir toplumda birey olma yetisini
Yetişti imdadıma "Sisyphos Söylencesi"
Ve kulak vermedi kimse iyi insan olma
Yönünde tüm öğreti biçimlerine
Gecenin ak yüzü düştü üzerime gülümseyerek
Yaşamın tek düzeliğinden kurtulup uyandı ruhum
Korkmuyordum artık kendi kendini aşmamış olanlardan
İnsafsızca söyleniyordu eylemsiz bir yaşamı seçmenin ereği
Geçerliliğini korumakta olan
Aldatmak
Sahtekârlık
İkiyüzlülük
Alışagelmiş alçakça davranış
Yüz yüze bakmayacak kadar
Silik yaşamayı hedef haline getiren
Güruhun azalıyordu gücü
Gün geçtikçe dünyanın uyanışı eşliğinde
