Bu itirazlar hiçbir sonuç vermeyecek
Kartın rengi belli, ful yas
Bir devre arasında soyunma odana indim
Çimento kamyonuyla salonuna girdim
Ve en büyük kavgamızın betondan heykelini diktim
Seni delicesine sevmemi polisin yakalamasına on saniye
Dokuz, asgari ücretliler kulübünde ufak götlüler için bir tahtım var
Sekiz, cebimde tuzla buz olmuş özgürlük kredili kartlarım
Yedi, bir atı domaltacak kadar ilaç içiyorum
Altı, kentin bütün serserileri beni tanıyor
Beş, şairim, pis yazıyorum, pis pis kokuyorum
Dört, boşluğa doğru olduğunu bilsem de ellerimi uzatıyorum
Üç, sarhoş bile olamıyorum, dilimde irinler açıyor
İki, param yok, evim var, kirada, kalbim var, senin
Bir, inadına rüzgârına bırakıyorum kendimi
Polis: sevme yoksa taş atarım
Sıfır, yine de ellerimi ellerine kelepçeleyeceğim
Ve sıfır; tüm benliğini ömrüme hapsedeceğim
