BEN BİR ARIYIM


kendimce arıyım konya kırında,
yok haberi ne peteğin, ne balın.
ateşin, toprağın, suyun şairiyim,
ne ovanın haberi var, ne de dağların.

gülü değil dikenini sevmiştim,
ezinçlerden, yangınlardan geçmiştim,
seni karanlık hücrelerde sarmıştım,
ne mazgalın haberi var, ne duvarların.

doğdum, büyüdüm, ölürüm elbet,
şiir gibi sevdim seni memleket,
köküne can oldum, dala bereket,
ne ağacın haberi var, ne yaprakların.

fırat olur yüreğime akardın,
dicle gibi mahzun mahzun bakardın,
düşlerinde zindanlardan kaçardın,
ne savcının haberi ver, ne jandarmanın.

sevdanı, inancını diri tut,
ışıldasın göğsündeki o yakut,
zindanları deler çıkar bu umut,
ne gecenin haberi var, ne yıldızların.

öksüzüm, öksüzsün, öksüzler,
kimlerdir ağlayan bu nazlı güller?
geçer, geçecektir bu kara günler,
ne hükümetin haberi var, ne memleketin.

bekleme zalimlerden merhamet,
onlar kurttur sen kuzusun bu cihet,
medet sizlerdedir ey halkım medet,
ne tanrının haberi var, ne peygamberin.


dizin    üst    geri    ileri  

 31