sessizlik demlenirken buluyor coşkuları
yitirilenlerin isimlerini anımsıyoruz her gün
her gün bir başka hikayeye rastlıyoruz anlatacak
sonra
gidenler aşkına dökülüyor sokaklara
suskunluklarımızı paylaşacak kuytular arıyoruz
şimdi değilse ne zaman?
sen değilsen kim?
kanayan yara düşülen ağrı geçimsiz
tanrılığa soyunanların vardığı yer biçimsiz
işlevselleşiyor işte hep sonraya
yaşanmış olana dönüştükçe an
acı tekrarlandıkça huzur
huzur tekrarlandıkça acı
rüya
şimdi değilse ne zaman?
sen değilsen kim?
zincirler kopunca rüzgara ve yağmura
kaybedecek hiç bir şey olmayınca korkudan arınmaya
tanrıların iblislerin esirlerin ötesine varmaya
bilenen öfke
biriken öfke
durmuyorken yerli yerinde
savruluyor
öfke yepyeni bir dünya düşlerken buluyor coşkuları
ne uğruna öldüklerini anımsıyoruz her gün
her gün bir başka direniş görüyoruz anlatacak
sonra
gidenler aşkına dökülüyor sokaklara
ruhumuzu paylaşacak barikatlar arıyoruz
