ŞİİR

Veli Yalçın  







GEDİZ ÇAYI’NA SALDIM BU ŞİİRİ


yorulmuştu yürek
şehir uyanmamıştı
sen uyumamıştın, gidiyordum
kar yağıyordu yollara
dilimde hep aynı türkü
“ya beni de götür ya sen de gel”



dünyanın dışında göğün yedi kat üstünde
meleklere söylemeli, gelip bulsunlar beni
tanrı sana hiç inanmadım
yersiz yurtsuzdum. aşk yoktu, devrim illegal bir eylemdi
annem haklıydı: uslanmaz, yaramaz bir çocuktum
“dönen dönsün ben dönmezem yolumdan”


dizin    üst    geri    ileri  

 



 36 

 SÜJE  /  Veli Yalçın  /  yirmi yedi mart iki bin on dört     3