İnsan tanırsınız tanıdıkça içiniz kıpraşır korkarsınız onu incitmekten
uzaklaşırsınız, aslında bu bir yakınlaşmadır... yaşam bir halı'ya benzer
ilmek ilmek dokunulan bir gün bu "dost"luğa dönüşür. Kadimleşir, içinde
neleri barındırmaz ki? "DOST" "Dağ'dır"... "Orman'dır... "Sevi'dir"...
"Toprak'tır"... kısacası "DOST" biz olabilmektir. Bir şiirdir, canım
dediğin an yüreğinin ışıltısını hissettiğin... "Dost"luk hanesine
girdiğin an her anına her davranışına özen göstermelisin...
(girizgah gibi)
kırık pena tamir edilir
cehaletin erdem olduğu günler
ömrümüz tenha
insansızız
her defasında tüm ağrılarımızı içleyerek
ölümü çerçeveleyip okuyoruz
ve artık biliyoruz ki
inancın rahminde rahman olan
birey kendi ayetinde tanrı
köyneğin iç cebine mavi boncuk üfürsün us
sevi göreceli kanar
yaşam tutku ile aldanır
tinin infazı ten
düşünce hayat ile “öz”
okumakla
yazılmaz yaşamın pratiği
düşün (e) mektir
imbiğindeki yaşam ile örtüşemedikçe
insan bitiğisin insan değil
tehdit cahilin “işi”
