uykunun dişsiz kurdu



gökyüzünde duman kaydıranlardan,
rüzgarı kaçırıyorum.
beni ayağıma bağlasın,
saçlarıyla topluluk.

bana sor denildi.
açtım yağmur kapılarını.
her yılın harf gününe
isimlerimi taktım.
geldim ama dönerim ırmaklardan,
kayıtsız peygamberlerle.

akıl eriten yürüyüşün
bahçemde çimen oldu.
kokumu sil gündüzlerinden.

titremesin çaydanlıklar,
dilber-i rana sefalanıp
huzuruma çıksın
kuş doğursun,
ötsün öldüreyim.
çölden akan çayın
kaçak ellerini sallandırayım,
kurumadan kanlı giyotinler.

benim de gölgemi yiyecek kurt var mıdır,
dar çatılardan atlasam?

yolumun başını koparttım
kundağını yiyen bebeğin
tabutunu kırarak
dudağımdan uçtum
mavi köpeklerin sırtına
omurilik düğmeleri ben miydim?

eşti toprağı karga
gömdü beni otluğa.
bakışımı el feneri taşıyan,
dünyadan çektim.

bir fotoğraf on gidimlik.
"kuru çene" ile insan yoranlardanım.


dizin    üst    geri    ileri  

 14