İnsanlarıyla satın alınmış kocaman bir ada
Kanolarda dalgalanmış sular
Mutlu kürek mahkûmları
Sokaklarında idam sessizliği
Giderken oluşan bir mahkûmiyet ve mahkûmların
Seyir alanı özgürlük provasından ibaret
İki şaşkın mahkûmuz
Arbede ise umutsuz bir kaçış yolu
Güçlü ama sebeplerinde hassas
Bir adammışım meğer
Gardiyanlarsa sürdürdüğümüz oyundan habersiz
Mahkûmlar dış pencerenin önünde
Üzerlerinde bir kavga harareti
Ve bu gösteri bayrakları dikmek içinse eğer
Yere atıp beyaz bayrağımla
Unutturmak zorundayım kendimi
Bu kavga gün ışığıyla henüz bitmeden
Küflü parmaklıklardan sızıyor gülüşleri
Eski bir savaşçının rehavetiyle boğuluyorum
Yarı açık bir hapishanede sürgüleniyor
Oyunun bitmeyen sirenleri
Kendimi yere atmalıyım yeniden
Uyanıyorum
Sol kolumda bir ağrı palazlanmış tekrar
Sandalyelerinde tuhaf kahkahaları ve
O iki gardiyan yok
Kaçış için sudan sebepler
Pencere diplerinde kana susayan mahkûmlar
Güçlü kollarım
Yoklar neyse ki
Peki ya her gün manzarasında
Uyuyup uyandığımız o ada…
Yok olmamıştı değil mi
