Gün indi. Rüzgar gecenin yangınından kalan külleri savuruyor. Yine.
Ayaklarının çıplağı, küllerin arasında geceden kalanı aranıyor. Yine.
Bundan önceki sabah gibi, daha da önceki sabah gibi.
Tüm dün'lerin sabahı gibi...
II
Özgürlük Alıştırması...
Sana susa susa
serbest kalacak
o tutsak söz…
III
Öykü Susması...
Ki öykü, içinden susar.
Çünkü
söz’ü bileylersin
çıktığı ağızdan başlar,
Kanatmaya…
IV
Kırık...
söz kırıldı...
aksak bir ritim şimdi
kalbin mırıltısı...
V
Aldanış...
Sabah,
tatlı bir yanılgıydı,
İçimizin gecesinin kalıcılığından…
VI
Gece ve Harf...
yıldırılmış atların gözlerine denk bir
karanlık. bakıyor ve anlıyor.
bir harfle ölebilir, kendinin tekrarı