ŞİİR

Serap Düşlem   







AYRIKSAMALAR


Böyle daha suçludur sancım
Yürekler içinde
Bir kalanı bir gideni aratan zaman
Suskunluklar içinde..
Sözün incelişi
Yalnızlıklar içinde...

Çocukluğumdan vurulurken
Uçurtmalar kanlar içinde


Ölümcül harfler kuruyor yaşam
Bir sevgi anıtı dikiyoruz
Her gün içimize

Oysa eveledik ve söz dağıldı emeğin sanatında....
Bir bir saydıklarımız vazgeçtiklerimizin nemi
Buğusu yağmura yakışan
Aşk yok ki sevişelim diyenlerin
İnsan azmettiren kabusunda
Yenildik....
Ve ..ben dedim ki içine basa basa
Gözlerine baka baka
Yürek yüreğe tutuşmanın resminde sevişilir
Küf kokan serseriliğinde zamanın
Türkü bağıra bağıra sevişilir...
Kalmak ya da gitmek sanrısını
Yırtarak ol gel insan diyerek sevişilir.....

Gelmelerin aymazlığında....bir kış sendromu sarar bahar dallarını...uykum gibi ürkeğim ben gecelerde...bu örtüler sonradandır...sevmelerin masalları,.. terk etti ceninleri.....

Gülüşlerin ötesinde bir yolculuk.....kendini yolculaştıran...ırmak hikayeleri gibi yoksunluğunu çağrıştıran...ses yapan bir kayıplık,,,yüreğinden asılan.....

Her ömür kendinden düşer
Yarınlara kalanlar içinde...


dizin    üst    geri    ileri  

 



 34 

 SÜJE  /  Serap Düşlem  /  yirmi sekiz kasım iki bin on yedi   / 25