ŞİİR

Yalçın Hafçı 







EV


Fotoğraflarda eğridir zaman kırmızı
aynalarda ise düz bir grilik
son gülen hep zamandır
Günler boyunca
başka günleri beklerim
yarın evimdir ilk esrikliğimden beri
hep öbür dağın ardında
Annem beni tuz almaya göndermişti
o gün bugündür dönemedim.



içindekiler    üst    geri    ileri   




 40