Mecnun’un gözleriydi sana bakan
Senin gördüğün Mecnun’un gözleri
Ve aşk tanrının sıfatıydı
Yüreğim sezdi
Sırdı tanrı
Bu aşkın arasında gezdi
Benim içimde yoktan var etti
Kendini
Seni
Aşkı
Yoktan var etti
Gözlerimin ferini
Alnımın terini
Uçan kuşu
Esen yeli
Sesi
Şiiri
Şavkı
Yağdı imgeler
Yeşerdi her yana bıraktığın izlerden
Aldığım çaldığım tüm simgeler
Tertemiz kalbin
En uzun rüyalarıydı belki
Gözlerinde okuduğum her ayet
Gece ay şahit
Ve yıldızlar
Gündüz güneş şahit
Bu aşkı tanırlar
Fakat öyle kör
Öyle sağır ki duvarlar
Ben böyle seversem emin ol
Beni bu cennetten de kovarlar
dizin
üst
geri
ileri
