ŞİİR

Mehmet Durmaz  







BANA SENİ ANLAT


Bana seni anlat
Yıllardır hayalimde biriktirdiğim
Bir serüvensin sen
Bir kalp ağrısı, isimsiz bir rayiha
Sana yağmaya namzet bir yağmur bulutu
Düşlerimin gerçeğe evrildiği incecik çizgi…

Bana seni anlat
İçimde biriktirdiğim şiirlerden bir demet yaptım bekliyorum
İkimize doğru esen ılık bir rüzgarla
güzel havalar estir
Ve hiç eskimeyen solmayan mevsimleri yaşayalım seninle

Anlat
Bir billur su gibi dinleneyim
Kirpiklerime inen hüznün buğusunu sileyim
Öyle bir anlat ki, bütün susuşlarını konuştursun ellerimin

Bana seni anlat
Güvercin kahvesi gözlerini anlat mesela,
Ağladığında hangi duayı ederdin
Gökyüzüyle ne konuşurdun
Toprakla ne konuşurdun
Güneşin kirpikleri odana serilirken
neler düşlerdin
Gece bir sütre olup yıldızları ayaklarına sererken hangi dilekte bulunurdun

Yağmurlu bir günde pencereye çarpan bir sineğin kanatlarındaki masumiyetinden izler taşırken yüzün. Bakma öyle yaramaz bir çocukmuşsun gibi yüzüme
Bir bana bir aya bir de yıldızlara anlat
anlat ki
Benim sana, Yıldızların Ay’a
kimsenin kimseye hatırı kalmasın



dizin    üst    geri    ileri  

 



 27 

 SÜJE  /  Mehmet Durmaz  /  yirmi beş eylül iki bin on sekiz   / 30