ŞİİR

Havva Ağral   







YIRLAR VE YILLAR


Yırlar ağrıdır
Aras’tan berilere uçuşmuş

Kavda mum titrer
Hikayenin eseri kalır yanında
Kumru kör bir çileye ilmek olmuş…

Hayıt ve çoban yıldızının ardılı
Zamanda
Keremler Risto (*), Ritsos
Meylenmiş kimileyin


Yorgun Ferhatların şavk göçünde
Mübadele paçal insan
Mesel gizlice öpülür kadın
Çağ uğrun
Serin Mezop yollar geceleyin
Ellerin mayası
Tandırına varmadan
Sayrı merhamet közüne

Solgun seferi kimsesiz
Karadır taşım karadır
Memed i yutan
Kadını ıraz yalında koyan
Yırlar ağrıdır
Elalı ergenli
Sıtma salgını
Tifo yangını
Arlanmış gücenmiş yırlar yırtınır…

Yükü içine işleyen soğuk
Kırıntılanmış aşktan bozma yüzler.
Sabahı seheri umuda çiylenir

Divane Mican
Acıdan mercan
Sarptan kanatıp çıkarmak yarayı.
Büyük sazların rivayetiydiler
Sürgündür
Kolan vurup sırtlandığın iklim
Zahir tül bir rüzgardan izlemişler
Puslu havayı.
Unutulur yırlar ve yıllar
Kurur yazın sonu yaprakları…

__________

(*) Aristoteles

dizin    üst    geri    ileri  

 



 25 

 SÜJE  /  Havva Ağral  /  yirmi dokuz eylül iki bin on beş     126