ŞİİR

Tayfun Işıldar   







SUSTUM


bir sesim var, kırılacak şimdi,
sus(tum.
ağrısız bir yanmadır boğazımda karbonmonoksit
utancım değil, onurumdun sen,
karasına can, karasına kömür, karasına ömür verdiğim
çekme beni içine,
dışında değilim ki, senin
ağırlaşan gözkapaklarım ,
soluksuz kalan ten ,
gitme(sen)…

sonrası yok bilirim,
unuttuğumu hecelerken, durabilsem
yankısı içinde saklı sesim, bir bağırabilsem
kimse yok muuuuuuu…
YOK…

yanan ten kimden sorsa acısını,
kan bulaşır
kan bulaşır, paranıza, kasanıza, düşünüze,
can bulaşır,
elinize, cebinize, yüzünüze
hesabı çok, ağrısı çok,
faili belli…


düşümüzü düşürenler
su kir tutmaz,
suyunuz yok
tarihine “kan” düşürmüşsen
uyan,
senden başka kurtuluş yok, yok, yok...


18 08 2014, İstanbul
 


dizin    üst    geri    ileri  

 



 32 

 SÜJE  /  Tayfun Işıldar  /  yirmi altı eylül iki bin on dört     6