oyun ne güzel
de-me
değil
bu
kazın ayağı
bir soyun
gecede kandururken kendini düşsel bu gel-gitlerle
gömersen kuma
kuma dilini uzatır evren
der;
her şey kendince
karınca
kararınca
derdi umman olanın
dermana deresi
akar kendi suyunca
kokuşmuş bir leş mi ki kısık gözle bakarsın
yak artık o lambayı vur başı taşa
belli Mi olur karanlıkta
yenen ne
kimdir yenilen
II
işte geldim burdayım
çaldığım ne mızıktır ne de mızıka
dudağımda bir düdüktür çaldığım
gece
bekçilerinden Buda pusula
geç dümene aç yelkenleri
sevinsin balık düşürmeden pulunu balıklığına
sevinsin kınaya sorarken dalda atmacadan
kaçan turna
yani ha bir eksik ha fazla eee
evrenin karma
dil çıkartmasında
deniz uysaldır
Salınırsa usul usul rüzgar vurursa kıça
çözülüverir saçları
bütünler bizi
O madrabaz krallardan geri alınan
taçlarla
BULUŞAN SEVİNÇLERİMİZİ
SEN OLMASAN DA HİÇ UNUTMADIM ve ANLADIM ORTAK KEDERLERDEN YAPILIYOR BİR ÇOK MİNİCİK SEVİNÇ
sanırım
ansızın geri dönen çocuk sevinçlerimizin
sınırları ortaklaşa çizilen arka bahçesinden kapılarımız
kader gibi yaşanan kederlerden derin bir hüzne
ve orada
birbirinden habersiz
bekleyen tesadüflerin
kaçınılmaz tesadüfüyle
masum
içimiz gibi
birbirine açılıyordu
salınarak sararıp
dolanan güzde
sana hızla alışmıştım ben
sanırım
aynı denizde balıklarla
halayı
ölümüne dik yüzerek çekmiş
aynı eflatun yağmurlarda çırçıplak ıslanarak
lacivert üşümüştük
üst üste
hızla ısınmıştım
ve kim bilir
nasıl dağılmıştı ki sıkı sıkı örülüyken
uğursuz dalgalardan
kıvırcık saçlarımız
birbirimizi hiç görmeden
hiç tanımadan
üstelik
hiç bilmeden
duyarak
sıcacık gülümsemiştik
yüreğim dizde
sana hızla sarılmıştım ben
sonra
şiirler yazmış
okumuş
herkese
okutmuştun da
(adıma yazmıştın hem de)
'daha evvel hiç denemedim'
'şimdi gelen,bu saatte,burada bir şiirden esinle'
demiş
bu dediğine
delice
sevinmiştim ben
her şeye inanmıştım
sonra
geri dönen çocuk sevinçlerimiz gibi
gittin
a n s ı z ı n
hızla karardım
ve
korktuğum ne güz
ne hüzün değildi benim
sen gittiğinde
geçerdi elbet
oysa
yaz
yaz geçer miydi
başlamamıştı
başlamamıştım
anladım
sonra ansızın buluşan çocuk sevinçlerimizi
sen olmasan da hiç unutmadım
ve
ortak kederlerden yapılıyordu bir çok minicik
sevinç