YEL  ömer gençer           sivrisinek üzerimizde bir dirhem karanfil tozu  eyvah!  bu yurt muydu bize adanan karşı taraf mı orası  salınacağız, uçacağız, ellerimizde  sur kesikleri  gecenin tam ortasında bir boşluk  demir parmaklıkları var  suskun şehirleri...  birden uçtu kafam  bir çift dudak, altüst, her görüntü şehir ışıkları gibi dağılıyor doğada ve biz yorgunuz  sivrisinek yazlarında,  bazen bir ses kıpırdıyor yanıbaşımda,  dönüyorum, yalnızca zaman, uslanmayacağız , birgün bitecek...  ürün listesi       kütüphane   tılsım zaman ruha serpilen cinlerle bölük pörçük  düşlerimi kanatarak söylediğim  şarkılar son kez değişiyor. bir ötesi yok, bir berisi ve bir nedeni  şimdi bir aşkı daha yırtıp atabilir insan  şimdi bir mavi yok edilebilir,  sen mi ben mi anlayamazsın  var mı yok mu bilemezsin,  kefenine sığmaz düşünce  şimdi geç olmuş olabilir ve zaman kalmaz  kapılar vardır açık ve vardır ki açılacak  içeriden bir göz süzülünce, bir ses tınlayınca  ruha serpilen cinlerin korkusu yetmez son gelen sarhoş beyninde dondurur evreni  çalıntı bir im büyüyünce bizi yok eder anlar vardır adını koyamadığımız  ve herşeyin gerçekten belirsiz olduğu  hani bir savaş bulunur, sonra kirlenir işte o anda duyumsar günce  bir yaşamak daha olduğunu  ve bir çağın çok ötesine düşen düşünce  gün ağarmadan çıkarıp silahlarını  kendisiyle eğlenir ve rus ruleti son şansında kaybeder,  düşünce ölüdür şimdi bir gerçeği anlamak  kadar kolaydır yaşam şimdi bir olmaza inanmak kadar zordur  hala direnç ve ölüm ikircikli bir deneyimde  öncesi ve sonrası  altıyüzlerden kurulmamış bir saat  duruyor başuçlarımızda  ve... ve bir eylem  özgürlüğüne yarım yamalak bırakılıyor  ve bir nedenin altında  bir kadın yarı uyanık yatıyor ve darmadağın bir ses  bir andan aynı ana akıyor ve bir ağrının sızısı uyuşuyor  günlüklerimizde  ve gereksiz bir gün  eytişimi rahatsız ediyor  ve ... zaman gerçeğe dönüşen düşlere doğru, daha gezgin gün dönümünü bekliyor,  bir bölük sessizce hazırlanıyor gerdekte bir yürek sessiz çırpıntısını sayıyor bir heyecan uğurlanıyor, ardından söz sürüleri  ürkek bir izdüşüm aydınlanıyor,  "gözleri ışığa alışacak daha" bir bekleyiş var günün duvarları ardında  usuma gizliyorum zamana süzülen bir yaşamı,  beklemedeyim bir an yine gelişime hazır  güven sinsi sinsi yok etmekte bir tınlama sessizce yayılıyor,  duyum noktasının altına kıvrak bir gösterge yerinde duramıyor,  "anlaşılacak!" neden komik aynasında olduğundan başka  ve değişmeyen durum kendini deşiyor tarihin bir ayrıntısında, ulaşılan bir tümcenin donuk satırı titriyor. başa dön        ürün listesi       kütüphane   yapay kıraç toprak bu yüzümüze vuran ve hüzün bölgesi yüreğimizde yoksun ama bir boşlukta yok belki aynalar belki solan bir yüz o ve bizdik bir şarkıyı terk etme hiçbir zaman o seni esirger bir tutam kötüden sesini değiştir başka seslerle ve kendini ara güzellikte işte şimdi gidiyorsun, yakışır mıydı bu  o ve bize tamamlamıyor kalabalık eksik kalmış şiiri yok olmaya doğruyuz bu ses imliyor bizi yapraklar üstünde  bilmiyoruz artık renkler ne işe yarıyor sessizlik artık gerçek. sızmadan  içtenliklere yolculuk son bulmayacak içeriksiz kaldı o v e b i z başa dön        ürün listesi       kütüphane     tüm ormanlardan ve kızıl alev renginden oluştu gövdem ve ikisi yanyana büyüdüm ben koşarken çakıllar battı tabanlarıma gece ürkünçtü, sesler içinde uyudum uçan kuşları kovaladım, kanatsız ve yorgun kıpırdadı içimde yaşam  birden bölünmemiş dünyalara ardımda kalan izleri düşünmeden koştum. başa dön        ürün listesi       kütüphane     yel 1. yel yellenir harmanlarda, savurur geceyi  göreceli bir yalnızlık  sallantıda bir örümcek ve  birazdan yakalanacak bir sinek  2. yel vurur denize, ıslıklanır dalga dalga ritmini tutturur söyler gizli şarkısını kendi güncesinde  ak değil, kara değil ne mene deniz bu deniz 3. yel sürer izcileri, kokar katrani  alışılmışın dışında bağım ve bağımsızlık küçük kırık kavanozda özlem anladıklarımızın süre aşımında unuttuklarımız 4. yel sorar değirmenlere, nefsinin yargıcı  kinetikte devim durur ya vurgundur bu yada başkaldırı  yalınlığımızda baştan önce son gelir  sondan önce... 5. yel durur kuytularda, üfürür ezgileri karanlıkta belirir us sürer götürür yaşamın ortasına  tek düzedir renk, tutkuyu öldürür 6. yel silkinir nesnelerde, siler adlarını gün sallanır her sözcükte  sınırsızdır gölge, bükülür ellerinde  sayılar anlatır yaşamı, bir an susarız  yel alır bizi, bir daha getirmez ki geri...  başa dön        ürün listesi       kütüphane     fareye ilişkin anlak  her sabah bir fareyle uyanıyorum  elimi atıp bakıyorum  fare seni kemirmiş sen faresin  her sabah beni uyandıran fare  sen uyanınca kaçıyor deliğine  " neye yaşamak "  diyor fare  susup bakakalıyorum  dudaklarımın suyu çekiliyor  her sabah beni uyandıran fare  beni uyandırınca seni buluyorum durup şaşakalıyorum  fare bile bulduğu zaman seni bakıp bırakamıyor. " kolay oluyor herşey    susup      şaşakalarak" her sabah beni uyandıran fareyle  durmamacaya konuşuyoruz "herşeyi söylemeliyiz" diyor her sabah beni uyandıran fare  "yaşamın gizi kalmamalı..." ama, doğru, kesinlikle... gibi bir girişi onaylamıyor  söylenenleri konuşmamalıymışım "her sabah beni uyandıran fare" ye  efendim, azizim, siz... yerine  yalnızca fare dedim baktım ki  her yanda bir sürü fare  her sabah beni uyandıran fare  yine benim bildiğim fare  ama konuşacak bir şey kalmadı  her sabah beni uyandıran fare bir sabah gözlerimi kemiriyordu  ve sesimi ve alışkanlıklarımı  ve ne varsa ve ne yoksa...                birşeyler büyüyordu her zaman                     unufak parçalanmış birşeyler                                  durmadan büyüyordu  başa dön        ürün listesi       kütüphane   gün dün yukarı indim  yukarı indi yıldız  söyledim konu komşu  yukarı indi  dün birden bakakaldım birden düşeyazdım e işte öyle bir gündü dün dünden çıkmıştı  -içinde değildi- ben dünden çıkmıştım daha düne beş kalmış  -ulaşamazsak- daha düne beş kalır gün dünden önemliymiş  daha yeni anladım  bugün yukarı indim aşağı çıktım tutan olmadı  yarını beş geçecek birazdan ben hala yeni anladım  gün yarından beş sonraymış başa dön        ürün listesi       kütüphane       süreç ... yapmadı. öykünmesiz ve yabancı kalacağız diye  geceyle yoksaymaktaydık teker teker tüm adları  zararlı şeylerden türedi neslimiz biraz üstümüzdeydi sayılar, çuvallara doldurdular biçimden evrilirken biz az ötede iki dağ, göz açıp kapayıncaya  dönüştü kendinden ve kopkoyu parçacıklara  uyandırdık içimize sinmiş tüm melekleri  ... yaşanılmaz. tiktaklar kafamızda notalanıyordu usulca kaldırdık bulutu gözlerimize üşüştü resimler anımsamanın adı unutmak olduğundan bu yana  serseri bir gezgin binerdi tepemize, konuşurduk  sezgilerimizin arasına gizlediğimiz bir sevgi vardı yüreğimizden bir parça daha koyardık her  dokunuşumuzda masallardan yapraklar çevirirdik ölesiye  ... olmamak. dokunulmazlığı vardı her öykünün bilinmezdi her dize sır gibi çıkardı sokaklara  bakarken hızlanıyordu sözcüklerin üremesi  ışıkla aynı hızda koşarken bulaşıyordu üzerimize gün tırnaklarımızın arasında yetiştirdiğimiz  sarmaşıklardı azığımız  ve gece sokakta kalmış yankıydı yasaksızlığı olmayan  bir güzellik unutturup vermedi bir daha  bekledik/gelmediler/güleçyüzlü bir yolculuğa  çıkacaktık oysa... başa dön        ürün listesi       kütüphane     yiten  ufukta sis, toz bulutları, kahramanlar zamanı çiziyorlar baştan sona  oyuncaklar ve oyunlar sanki  renkler tünemiş ışıltılar içinde  ve tarihler sayfalar dolusu  ah şimdi o bereli kızla sevişebilirim biz ki henüz başlamadan bile  yaşamı kemirenler  kafalarında oluşan binlerce  kavramla karşılarlar hepimizi  hiçbirşey eksik değildir artık ah şimdi çıkıp yüzlerce kez  aynı sözcüğü haykırabilirim  artık girmişizdir içeri ayaklarımızı sürüyerek körpe eşiklerden duvarlardaki doku işler bizleri  ezbere biliriz yaşamı burada  daha hür daha çokuz artık  ah şimdi suları çevirmeli  yitip giden zamandan  birşeyler alıkoysa da bizleri... başa dön        ürün listesi       kütüphane     oyun aldım verdimden dönen bir çocuktun gözlerini açsan yağmur yağdı sanacaktın  dökülüverecekti belki hücrelerin boşluğa  gece saydamdı durmadan yalan söyleyebilecektin "gündüzü sevmezdin" gündüzü sevmediğini bilmekti mutluluk  bir hiç oluvermek ne güzeldi öyküleri başlamadan bitirivermek ... işte onun için bu kurdeleli pabuç sana hep yakışmıştı kurdeleli pabucun yakıştığını bilmekti sevinç sonra bir nedendi yaşam birdenbire konuşuverirdi şehirler hüzünlenirdin gözlerini açsan bütün sayıları unuttuğunu sanacaktın her rengin kırmızıya çaldığından kuşkulanmazdın bile  bu kesinliğin adıydı cinayet  yarımdı bütün sesler tamamlamak isterdin  seni engelleyecek bir nedenin vardı hep  kokusuz elle tutulmazdı dün  neşe içinde anımsayıverirdin bir ismin olduğunu  bir ismin olduğunu anımsamaktı yaşam yalnızlığının karamsarlıkla özdeşleşmesiydi kış sen hep unutulmaz olanları sevecektin... bir çocuk oyununda aldım verdime gidecektin ve belki dönmeyecektin bir daha... başa dön        ürün listesi       kütüphane       pörçük I. eşikteyim körpecik  körpecik ben ay saçlı, sevimsiz kokulu körpecik ben hedefteyim ben sevinçteyim körpecik  kokusuz namlunun ucunda ben körpecik, körpecik ben… II. kıyılarında dolandığım şehrin  loş eviçlerine bak  darmadağın karamsar üşengeç yitik insanlar serenadı başlıyor gürültü şimdi bulundu buluşlarını gizlediler oysa... III. şimdi ne ben önemliyim. ne sen önemsenirsin. bitti  sancıyan zamanın çocukları  koşuşturuyor. katliamdan kurtarabildikleri kendilerinden bulamadıkları  yaşamlara… bir ağız ve çok kulağa gereksinimi vardır  her doğrunun IV. yalnızlıkla bastım kapı ziline  ummuyorduk bu beklentisizlik içinde  "zamansız, neden, bizden, böylece, hiçbir şeysiz, sen, durmak, nedir, bitimsiz, yavaş, acı…" bir tas alıp sokakların kimsesizliğine  adamalısın dilenciliğini kış kendi görüntüsünü bilmeden  sana ne anlatabilir veya senden uzakta hiçbir şey olamayacağını adını dinle! belki yine buluşabiliriz. sensiz de kar yağacak ama seninle şenleneceğiz. V. sararmışsın, saçların tarih gibi dağınık ve huysuz gözlerin dokunulmazlığı olan yanardağ kurallar kadar kışkırtıcısın. ben şimdilerde putum  tamamım VI. yaşam arsından seyrelterek  geçirmekteydik sözleri  gece sokakta kalmış korkuydu yasası ve yasağı olmayan VII. yeni yeni görüntüler var yüzlerde  hüzün ve renk gibi eski bir giz VIII. hep gürültü içinde uyuyorum  sen hep bir gürültü içindesin başa dön        ürün listesi       kütüphane     DUR BİR KERE ! sevmek bu değil : sen bildiğin o güzelim izlemlerden elde ettiğin sonuçları artık bana yineleme. bunun anlamına vardığın zaman biliyorum ki sen o şimdi ki güzelim sen olmayacaksın ve o güzelim sen bir başka güzelliği keşfettiğin anda da bir öyküyü çoktan yarılamış bile olacaksın. (olacağız) KURGULADIĞIM başka bir sevecenlik : yine kolayca tamamladığım o tümceyi sildim. -sığ ama dürüsttü- rahatsızlık veren -sanıl "uhde"- var... zorlandığımız.  işte cinayeti o işleyecek ve biz herşeyi bildiğimiz halde tanıklık yapamayacağız. her zamandaki gibi yalnız varsayımlar tutuklayacak bizi ve tanıklık beklerken o korkunç tümcelerden dolayı yargılanacağız. (yargı her zamandaki gibi kendini tek doğru -sanıp- karar verecek.  (tek sanık yargıdır.)) kolay olmayacak. tutukluk yapan büyük harfin tek zayıflığı yanındakinden büyük olmasıdır.  anlam aynıdır. UMUTSUZ DEĞİLİM : yargı kendini görebilirse ki... başa dön        ürün listesi       kütüphane