deneme'2008



Bir Garipti Öykünün Tadı
Öykünün Gözüne Şiir Kaçmıştı

Ön Giriş

Adamın biri bir gün, öylesine günlerden biri, kendi olmaktan çıkıp bir başkası olarak var olmaya karar verdi… Bir öykü böylece şiir-selleşmeye başladı.







Şiirler

Sevgi

Bir başak sevip,
Bir güle kondu
Sevgi defterine bir eksi çizip
Sevgililiğe ad koydu





Hayatın Anlamı

Bir incelikti hayatı yaşamanın adı
Yüzeysel bir ürkeklikti kaçmak seçimlerinden
Ve tadı buruk bir acı sondur kaçışların
Ve de tek yiğitliktir inadına sarılmak yaşama en derin yerinden





Yetenek ve Vermek Üzerine  - 1

Yetenekler ve vermenin unutulduğu beyinlerle
Yaşamayı başkalarına göre seçmektir teslimiyet
Bir ufacık anlamcıktı herkesin bildiği gizli hazinesinden verebileceği
Oysa oralarda hep istemek üzerineydi yetenek üzerine verilen seçenek





Yetenek ve Vermek Üzerine  - 2

Vererek büyüyen bir çiçekti özü
Verdikçe büyüyen bahçeye açılmıştı gözü
Suyunu da kendi koyardı sessizce
Kimseye duyurmadan var olabildi böylece





Gerçek Üzerine Yanılsama

Uzaylılar da hayal ederdi gereğince
Uzaylıları yanı başında gördü her an her çeşidiyle
Her biri kendi dünyasında her biri hep genel başkasıydı
Farklı olanlar bizim uzaklara doğru ışınlananlardı





Danlık

Sevmezdi asla sıradanlığı
Hayatı tam ortasıydı sıra ile danlığın
Farklılık gömleğini aldı yalnızlık kalabalığın-dan
Onu özgür kıldığın-dan seçmişti o ürkek yabancılığı





Kadın Üzerine  - 1

Bir gülen kız vardı, her şeyi uçuşmuştu bindiği bisikletiyle
Şimdi yattıkça koşuyordu bir diğer yenisine
Asla ileri almaya cesaret edemedi kirlilik korkusundan
Takılı kaldı hayali hep o gün ve o güzellikte bindiği bisikletine





Kadın Üzerine  - 2

Sevgi üzerineydi hep hedefleri
Seveceği kişi ya yoktu ya da buldukları sevebileceklerinden değildi
İçinden bir kahraman sevdi
Dışından kaç birkaç tane





Çelişkisiz Bir Durum

Sonuç istemekle olmak arasında bir melodiydi
Müzik hala hayallerdi bitip tükenmeyen
Sözlerse umuda bekçilik eden beklentiler
Müzik hep değişse de onlar asla kesilmediler





Kendisel Çelişkiler  - 1

Şimdi tam ortasındaydı kendisiyle kendinin
Ne olmaya karar veriyordu
Hepsi aynı elden çıkmış birer kalıp ve birer gömlektiler
Ne de verdiği karara uymuyordu hepsi oluşmuştu aynı kalıp emirlerden





Kendisel Çelişkiler  - 2

Adam bir gün yine kendi olmaya karar verdi
Sahip olduğu her şeyi kimliğiyle bırakıp yola koyuldu
Denizin aktığı yöndü yolu
İnsanlar yerine rüzgara teslim olmuştu





Kendisel Çelişkiler  - 3

Kendini yapayalnız hissetti
Artık olduğu kişi de çoktan gitmişti
Birbirlerine el sallarken her ikisi
Çoktan araya girmişti üçüncü türde bir yenisi

Şiirden Öyküye Geçiş



Sonuç
Aynı Zamanda Başlangıç

Kimseye kıyamadı adam, herkesten kaçıp bulutlara sığındı.
(Zaman ve mekan önemsizdir.)



 

Öykü
 

Her yönüyle paramparça hayatlara saldı kendi her birini…
Her biri yaşadıkça bulutlar yükseliyordu…

Doğruyu arayan bir çocuk bağırdı bir yerlerden…

“Bulutlardan ev olmaz ki!”

Birden bulutlar aniden yoğunlaşarak yere dönmeye başladı…

Her bir çisede birer ben vardı.
Bir seçtiği, bir de olduğu.

Bir de hep değişmek vardı.

En taze çiğler besliyordu onları

Yeni bir adam vardı
Çiğlerin içinde her defasında yeniden doğan






Öykünün bilinmese de olurları - 1:

Adı, ne olduğu, ne seçtiği bu öyküde anlatılmayan kişi tarafından bu öykü buluttan düşen çığlar altında kaleme alındı.

Öykünün bilinmese de olurları - 2:

Meğer o biri her yağan yağmuru fırsat bilip yeniden doğuyor ve sonra tekrar bulutlara karışıyormuş.

Öykünün bilinmese de olurları - 3:

Çiğ tanecikleri her defasında yeryüzünde birkaç tane yeni bir ben bırakıyor, bu benler yeni kendilerine yeni hayatlar kuruyorlarmış.






Sona Doğru

“Şu an bir adam yeni yaşanacak aşkları için yeni bir ben bulutları bekliyormuş.”

Öykü artık şiirsellikten kurtulmuş gerçekliğe kavuşmuştur.

Öyleyse SON


 

başa dön     ürün listesi    kütüphane