yattım
kalktım
hayatın anlamı kadar
 

VARLIĞIMIN NEDENİ HADİ BİR SEVİŞMEYDİ
SEVİŞMENİN NEDENİ NEYDİ?!..

(bok bilmiyorum)

enerjinin mis sokakta bar kriziydi..

yalnızlığının gözaltında insanı nasıl avutup uyutacaktı? Aşk yalnızlığı alırmış gibi.. sanki dozunu yükselttikçe yalnızlığın ateşi düşermiş gibi..

Bilmiyor muydu, ana programı yalnızlık olan insanın yan program türevleri türlü türlü korku tünelcikleri.. insancık orda bi de yalnızlık çatlıyor içi..

atlatmak için enerjinin krizini açığa çıkıp mis sokakta bir barda
içmesi
içmesi
içmesi
şarttı..

insan aşkı bedensel böylece tattı.. ama yalandı..

insanın bu yalandan feyz alan yanları vardı elbette keşfetti. şeyler
yarattı. kendisinden daha çok sonra şeye inandı.

ne kadar inan o kadar liman.. ne kadar liman o kadar iman (bu benimkisi
felsefenin sefili..

kuşatmada sandıkça insan kendini bi kuşattı bin kuşatıldı... bi kuş attı bin
kuş atıldı..

böyle böyle insan imkansız imkanlı dünya insansız kaldı.

....
yaşamak
hayat
ve
hayta

bu sözcükleri serbest çağrışım.. attım ve kaçtım.. şimdi işime.. işim neydi
neyceğizim benim bi üfler misin.. fil sırtındayım kulağım hurda..