OLMAMIŞ BİR ŞİİRDEN
beni en çok çocukluğun tanrısal
ruhu işitti
kapısını ne zaman çalacak olsam mabedindeydi
kremalı saç fırçasıyla kitabı var sandığım
sandukasıyla beni
beni en çok çocukluğun tanrısal ruhu dinledi
halbuki ben
beni en çok aşk işitsin isterdim
büyülendiğim
beni en çok aşk işitsin dinlesin
ama o da oda boşken meşguldü en çok
oda boşken odada tütsülendiği sandal ağacı