ACI
-
- I
- Kanım sanki donmuş.
Karda yatmışım ya da biri almış atmış derin bir dondurucuya, kıvrılmışım, dar
uzun bir sosisim, yassıymışım ağaçları fırtınadan kurumuş bir ada gibi.
Yüzülmüş derim,
çekilmiş yağım, kas ve sinir suretimle siluetim, kaskatıyım, göğe bakarken durup
yüz süreceğim bir avuç içi toprak bile yok. Donup kalmışım öyle…
Bembeyaz kanımın rengi!
- II
- Kahve yaptım
- kapkara
- zehir gibi içemedim içerken zevkle...
- Acı acı iç geçirdim
- kalktım süt kattım, tekrar denedim
- yine olmadı.
- Boğazımın her hücresinde anlamsız bir öcü isyanı.
- Midem, Esmeralda'nın ip atlattığı grev meydanı…
- Sağa sola saçılmış kâğıtlara, kitaplara, dergilere göz atıyorum
- hepsi ne tuhaf! Vıcık vıcık kelimeler, sözcükler
- hepsinde bir sinsilik var bu gece anlamadığım!
- Seviştiğim şiirler bile sayfalara sızıveren gizli birer ajanmış meğer.
- Ben ajanda sanmışım; şeftali rengi... Sakince soymuş, soyunmuş, okşamışım boş
yere bunca yıl boyu.
- Ne yılım var elimde, ne yolum şimdi uzanacağım… Satır satır harflerle
uzayacağım...
- Tanrı acil bir kurtarıcı göndermeyi ihmal ederse
- tek umudum,
- çatırdayan çatıdan bir şarkı gibi sarkıverecek
- Quosimado!
- III
- Ah! Quosimado!
- Sesimi duy, çık ortaya, çek çanların ipini, uç, uçur beni.
- Yoksa özenle sakladığım son keçi terk edecek bu gece
- sabaha karşı.
- Az yolunmamış, dilaltından incecik kökü
- ha kopacak, ha koptu o korku bilmez ki
- köprü sanır; köpürterek genleştiren kendini; inleteninde.
- Tiril tiril bir üşüme var yine terli üstünde,
- tiril tiril bir üşüme. Bak! Titreşir çim lopunun cam yeşilliği.
30 Ocak 2007
