PERİHAN YAKAR DENK GELDİKÇE KÖŞE YAZISI


Yer Tut Yan Tutma
ayağın yerde ise bir gün mutlaka bir dut ağacın ayağın yanda ise ya düşmanların ya yangınların! seyret havayı sevgisiz kalma gözün yerde ayağın havada ise aya doğru bir yol tut, varıp ayı tutabilirsen söndür gözünü başka şeye yok ihtiyacın kâğıt denen ormansı nesne akağaçlar yağmurundandır yangınları yağmur yağmurları yangın çıkarır serin seril temizle yüzü hiçbir çivi çakılmamışsa asılmamışsa bir reklâm panosu ışığı kısık bir afeti devran takılmamışsa kaportasını toplar mal beyanında, aç açını yay ayağını ayağının tozuna vize bastığın anlar, anlar yaprağı parmağında şimşekler gök gürültüsü, başını koy git, tasarladığın pist yatay prizma eşya gibi şiiri de parlatan tozun durağan gizi belle üstünde bu bir el hassasiyeti uçar izle kuşlar tedirgin... Öyle bir düş öyle bir düş ki ne kapısı ne penceresi aralansa perdesi düşeriz bizi