-
- YAPRAK GÜZELİM
-
kendinle buluştuğunda
artık kimseyi önemsemezsin
çünkü kendinin önemsediğin her kimse kadar hiç kimselerden
önemsemediğin
kendinle buluştuğunda
şeyleri de önemsemezsin
çünkü şeylerin önemsediğin her şeyler kadar hiçbir şeylerden
yaprak güzelim
belki bir bağış bağış dilersin
hep tutkuyla sevmeyi gerçek bildiğin için
bu gerçeğe tutkuyla esir düşmeyi şeref saydığın için
ve tutkunun esaretinde yaşadıkça özgürlükle eşdeğer
gerçekdışı düşler görmeyi başardığın için
belki bir bağış
bağırışı gibi acıyı çektiğin kanın
bir bağış için yer de zaman da lüzumsuzluktur
bir bağış için tek lüzum
ya çok susuzluk ya tokluğudur çok sululuğun
nefes gibi bildiğin için
bir bağış bu kez bu son düş olsun
ama bağış bir kötülükse
sorabilir yer de zaman da
niye bu lüzum
bir kötülük ziynet midir
ince boyna ağırlık
bir kötülük ziynet midir
ki boya hafiflik bağış dilersin
bağış değil düş gibi dal benim işim
ben bağışa yapışık eğitilmedim
bağış değil dal gibi düş benim için
ben bağışa yapışık eğitilmedim
düş dalına barışık savaş orada
dal düşüne sarılıp barış orada
eğilsin boynum
boynum eğilsin
yaprak güzelim..
yaprak güzelim..
