Işıklar, yanıp sönüyor, izdüşümler
beliriyor her yandığında kollar yukarıda dualar ediliyor sönsün diye,
şarlatanlıklar görünmesin diye yanan ışıklar altında. Hala gizleyecek bir
şeyleri olanların tapınmalarını yankılandırıyor duvarlar ve duvarlar arasında
sıkıştırılıyor olabildiğince dar, güvenli ve korumalı; sivrisinekler kutsal
havyanı bu yeni dinin. Tapınmalardan kan ter içinde dönülüyor her gece; bir gün
daha bir toplu katliama uğramadan, var olarak bedeni bir ertesi güne taşımanın
sevinci.
Her şeyin,
tükenişin yeni bir başlangıcın imi olabileceği beklentisinin kutlanması
düşüncecilerin düşüncelerinin intihar ettiği adreste …