|
|
Yitim
Hızla geçiyor yeryüzü, gökyüzü hızla
kayıyor üzerimizden, hızla artıyor gömütler ve yeryüzünde tüm alanı kaplıyor
ölüm, hızla tükeniyor aşk daha ne olduğu anlaşılmadan.
Başka alanlar aranıyor evrende yaşayanlar veya ölenler için, başka hazlar, başka dokunuşlar ve bu arayış içinde tükeniyor aşk daha kendini bulamadan. Çığlıklarla ürüyor çiğdemler kirli baharlarda, üredikleri anda köklerinden yok ediliyorlar hızla, kalan bir kaçı bir sonraki baharda yok edilmek üzere varolabilmenin kaygısıyla ürüyor, hızla tükeniyor aşk gizlendiği yerde kendisini yok ederek. Bu telaşa dönüyor evren, kanatlarından vurulurken gidecekleri yeri hedef alarak bu telaşla uçuyor kuşlar, bu telaşla yer değiştiriyor güneşle ay sürekli, bu telaşla tükeniyor aşk kendi içinde. Bir şey var mı halen bizi bu dünyadan çıkaracak, temiz bir soluklanma sağlayacak? O bir şey nasıl bilirseniz öyle olsun, nasıl düşünürseniz, nasıl yaşarsanız, o bir şey nasıl var olmak istiyorsa öyle olsun! |