ÇÖP ADAM

Nedense hiç özenmedin bulutlara
Güneşe seslendiğini olsun işitmedim
Ellerin pencereden çaresizce kaydıkça

Ben hep aramızdaki mesafeyi besledim
Göz alabildiğine tırmanan kuş dağları
Yerinden kımıldamasan iyi olur dedi

Seni bir ihtimal ayak izlerinden tanıdım
Kurt kanı gibi bir şeyken gezinen damarlarında
Sessizliği de fırsat bilemedim

Oyalandım, nereme saplansa görünmez iğneler/
Hiç açılmayan bir kavanozun içinde
Sırtını cama dayamış çöp adamdım

19 03 08 / akşam