YAĞMURBESLEYEN

 

Onca yıl sonra kayboluşu da bulamadım
Kendi halime bıraktı herkesin sesi
Bütün gün çatılardan sessizce yuvarlandım

Yürüdüğümce uzadı gitti sokak
Rastladığım kedilerin şaşkınlığı sıradandı
Ürperirdim sorar diye biri nasıl olduğumu

Sabahları uyanışım bana kalsa kazaydı
Topallamaya çalışsam kimse koluma girmez
Saçlarımı tutuştursam hiç yoktan ısınırdım

Nisanın adı gibi ışıklı duygulardı
Kalbimi bir gün daha çarpmaya ikna eden

Elimden yem yemeye alıştırıyorum şimdi yağmuru

26 02 2008