GÜNEŞİN İLGİSİZLİĞİ



Sana rağmen kollarını açıyor Güneş
Papatyalarda beliren ilkbaharla
Ürksen de sakınıyorsun gözyaşlarını
Dikkatle ayıklayıp yağmur damlalarından


İniltisini seçiyorum kanının gönülsüzlüğünden
Hep aynı yolları geride bırakmaktan bezgin
Hiçbir şey müjdelemeyişinden sabahların
Bir ağrı gibi kemire kemire yürüyen


En yakın arkadaşın olan iç sesinle
Gövdeni her akşam sürüklediğin o kumsal
Bir kez bile yanıt vermeyecek kimsesizliğine
Sırtını çevirip kuşlarına gülümseyecek Tanrı


Sana rağmen dudaklarını uzatıyor Güneş
Hayvanların da mutlu oldukları bu yerde