BİR YAZ BOZGUNU
Bilemem kaç böcek ötüyor
Kendi ruhunu eklemek için ormana
Denize dalan çocuk ne düşünüyor
İnip kalkan göğsü dışında kıpırtısız
Bilemem nasıl ispatlanır yaz
Jilet gibi acıtırken gece rüzgarı
Bir bisikletle ne kadar uzaklaşılır
Kadınlara karşı uğranılan bozgundan
Cebimde kırık saat parçaları
Bir patikayı tırmanıyorum sabırla
Bir çocuk can çekişiyor göğsümde
Tüm oyuncakları itiyor parmakları
En geniş odalara da sığamıyorum
O kadar hızlı akıyor damarlarımda kan
Gırtlağımda hayvanlara özgü bir çığlık
Kelimelere dönüşemeyen yalnız harfler
Her gece bir gölgeyle dans ediyorum
Kendi ıslığımın eşliğinde
|