|
tamamlayamamışlık
dinliyorum yakarışları gürültüden sızan.. gündüze dönmek üzere gece..
(gündüz yalnız kılıyor geceyi.. sürekli) evrenin giysilerini çıkarıp
kendini sunduğu andır çırılçıplak / gece..
korkunçtu bu
saatlerde üstelik tüm tınılar
yoğunlaşıyordu üzerinde dokunduğu her sıcaklık
eriyor/eriyordu/eriyordun
birlikteydin
belki ancak ayrı duruyordun
ve aktı sular
köprülerin altından; köprüler salındı
acıttı her
seferinde geçip yiten birileri
kimi görsen
gözlerindeki boşluğa düşüyordun
çığlığı
kendine yetmeyen bir sırda ölümü arıyordun
..
bense bir köşede öylece izlerim olup biteni, biraz süre kaldığında
kaygılardan arınmış..
|
|
|