- [ veli yalçın ]
ÇİÇEKLER DE YORULUR
sokaklarda bıraktım
çocukluğumu
"resmimi astılar işlek yerlerine kentin"
anam ağlar,babam ağlar, yüreğim ağlar
gökyüzüne bakarım bulut ağlar.
kim vurduya gitti çocukluğum
ikiodabirsalon ev değil, sevgi değil, yoksulluk kokuyorum.
adımı sormazlar, sırada-sınıfta
sıcaklığını duymadım ellerinizin
yüzümü yoksulluğa/yoksunluğa kapatıp ağladım, unuturum
gülmeyi, sevmeyi soğuk kış gecelerinde.
"resmimi astılar işlek yerlerine kentin"
görmeseniz de olur kimsesiz büyüdüğümü.
|