-
ZERUDEY
Daha ne çokken söyleyeceklerim
Z'ye dil, bir
baktım ki, gecesine küskün uyku deliklerini sarmalayıp,
siyahtan çocuk büyütmüş kendi denli boy vererek bana el değdirmek
için, - uzanıyor.
Ah şaşkın
suratım. Ancak
düş benzeri bir çiçek bu kadar masum ve dokunulmaz görünebilir kıyısız bataklıkta, gör. Kaç yıl geriye
kaçmış bir serüvenin içinden çık da hemen sarıl. İzin ver
ki, beslensin ruhun bu kör geçişte ve koru O'nu çirkinlik övücüsünden.
Ve anlat O'na; bir
yerlerde, tuzlu gözler içinde yanan genç tenleri yağmur
kanatlarıyla yıkayan bir güvercinin olduğunu, eskiden
tanıdık... Hiç korkmasın yaşamaktan!
|