- [ bertolt brecht ]
-
-
-
- SEKİZBİN YOKSUL İNSAN
KENTE YÜRÜYOR
"Şu anda Budapeşte önlerinde, Salgotaryan yolu üzerinde, işsiz kalmış sekiz binden fazla madenci, karıları ve çocuklarıyla açıkta bekleşiyorlar. Direnişlerinin ilk iki gününde hiçbir şey yemediler. Giysi yerine paçavralara sarınmışlardı, yoksulluktan. İskeletlere dönmüşlerdi hepsi. Ekmek ve iş bulamazlarsa, neye mal olursa olsun, Budapeşteye gitmeye karar vermişlerdi. Dökülecek kanlarından başka yitirecek hiçbir şeyleri yoktu. Budapeşteyi askeri birlikler çevirmiş ve kesin emir verilmişti: En ufak bir karkaşada silah kullanmak serbestti."
-
Gidiyorduk kentlerin en büyüğüne
1000 kişi hiç yememiş
1000 kişi doymamış yediğine
Ve 1000 kişi yemek ister, acıkmış.
General baktı dışarı pencereden bize
Ve dedi ki: Burada kalamazsınız
İnat etmeyin, sakince gidin evlerinize
Dilekçe yazarsınız, neyse ihtiyacınız.
Karayolunun üzerinde başladık beklemeye
Gelirler, karnımızı doyururlar sanıyorduk
Ama kimseler gelmedi bizi görmeye
Yalnızca bacalarından tüten dumanı görüyorduk.
Geldiği görünce generalin bu yana
Sandık ki, yiyecek getirdi
General geçti bir makinelinin başına
Ve bizlere kurşun pişirdi.
General dedi: Burada böyle kalabalık duramazsınız
Ve saymaya başladı bizleri teker teker
Biz dedik: İşte bu kadar insan bu saydığınız
Bugün bir tek lokma bile yiyemediler.
Barınacak bir kulübe bile yapamamıştık
Yıkamıyorduk gömleklerimizi bile
Biz dedik: Daha fazla bekleyemeyiz artık
General dedi: Bakın bu doğru işte!
Biz dedik: Böyle hep birden ölemeyiz ya!
General dedi: Olur a! Ölebilirsiniz de!
Kentte yaşayan insanlar silah sesleri duydular
Dediler: Orada birşeyler oluyor, ötede.
Çeviren: Mithat Biçer