- [ melih cılga ]
-
-
çöldeki prens
- Antoine de Saint Exupéry'nin anısına -
göç etmeyen yabani kuşlar misali
rüzgarda sürüklenirdi kökleri olmayanlar
uzun zamandır tek eğlencendi bana inanmamak
kafan karıştığında refleksleşir gafletler
en güzel su hayalini sen içerdin içindeki çöllerde
içtiğin su akardı mektubundan yüreğime
çölünü güzel kılan aradığım kuyuyu gizliyor olmasıydı
her şey yakında öleceğime kanıt
beni reddeden şey bir yanıttı
sorularım gizli aşk davetleri
ve içimde ayışığında altın gibi parlayan
iyi niyetli zehirli yılan
tüm bilmeceleri çözerdi
oysa olmamalıydı, hani gitmiştin artık
bir yere doğru giderken, durduğun yerden mutlu
neredeyiz diyerek nereden geldiğimizi sorardın
çok korkar kendimi burada bulurdum
hep gündüz olurdu sen istediğin sürece
oysa ben talihsizliklerimin ciddiye alınmasını isterdim
bir hikayeyle ödüyorum geçmişimizin bedelini
"sanırım yalnızca senin gülen yıldızların olacak"
anlamışsındır, ölmüşüm gibi yapıp ölmeyeceğim
deliler gibi merak ediyorum
şimdi nasılsın?
Temmuz 1997 - Mayıs 2000
|