|
[ paul eluard
]
YAŞATMAK
Birkaç kişiydiler karanlıkta yaşayan
Okşayışlı göğü düşünerek
Birkaç kişiydiler ormanı seven
İnanıyorlardı yanan oduna
Çiçek kokuları içlerini gönendiriyordu uzaktan bile
İsteklerinin çıplaklığı örtüyordu onları
Ölçülü soluğu katıyorlardı yüreklerinde
Doğal yaşamın o hiçten tutkusuna
Yazda daha güçlü bir yaz gibi büyüyen
Katıyorlardı yüreklerinde gelen zamanın
Ve bir başka zamanı selamlayan zamanın umudunu
Çölden daha dirençli sevgilere
Küçük minnacık bir uyku
Gelecek güneşe taşıyordu onları
Yaşayıp gidiyorlardı bilerek sürüp gittiğini yaşamın
Ve aydınlığı doğuruyordu karanlık gereksinimleri.
Birkaç kişiydiler ancak
Birden kalabalık oldular
Her çağda böyledir bu.
Çeviren : Sait Maden
|