[ ali bozdağ ]

- gecenin kızına dördüncü mezmur -

sis basmışken caddeleri
bir dostu aramaya çıkmamalı
yakmıştır anıları şehir ve sis 
en iyi dostun
salt bir suskudur artık

geceyi bekle özlemek için
bir bıçak gibi sokulabilirsin
kentin soluk aşklarına gece vakti
ve şarabı kutsa
periler gece kentin sokaklarında şarap kokularının
                              izini sürerek bulur sevgili ölülerini

           (ey şehir
            bana sevgili ver koynunda en çok kirlettiğini
            bir dostumu öldüreceğim buna karşılık
            en çok dostumu
            ki ben
            bir dost kaç parçadan yaratılır bilirim)

gece kent puslu bir düş olur
kanayan aşklar nöbet tutar meyhanelerin kapısında
ve kimse bilmez kapalı kapılar ardında
kendini neden öldürdüğünü bir şairin
kalıntı aşkların çetelesini tutamıyorum artık
yorgunum çünkü
"kendi iniltimden yoruldum..." *

 

*Kitab-ı Mukaddes/Mezmurlar